The Castle of Patision // Thiras 54 // Kypseli
Did you know that there is a “gothic style”-castle-like building in the middle of downtown Athens?
Well, I didn’t for quite some time. Μost of the surrounding buildings are actually bigger and if you don't walk by it, you probably wouldn’t notice it. But if you do, it is really an odd look - like a relict from another time in the middle of the concrete jungle. I was very curious to see how the inside looked and contacted Celia, the owner, to have a look.
Celia informed me, that the building was last owned by her uncle and that she inherited it from him. It was abandoned in the mid-90s after a big robbery - It has been unattended for many years and there have been a couple of break-ins where much of the remaining furniture was taken. So, right now, it is in bad shape. Nevertheless, I got some shots from the things that were left in there.
Celia’s Dream would be to turn the building into a public cultural center, to host workshops, galleries and public gatherings of the community. It surely is a longtime project but as I have seen the rooms I agree that it could be a great idea. She is in contact with several institutions, because of course, such a project would need a funding. She hopes though, that the awareness for her project rises and has also formed a circle of friends & supporters of her cause, the “Tower Society”. (which she made me to be a part of too ☺)
So far, they have hosted a couple of events, mainly in the garden of the house which had a high attendance of the local community.
I really wish her all the best for this project, personally I think it would be great for this building to see a „second life“ and being able to provide a venue for local community activities.
Γνωρίζατε ότι στη μέση του κέντρου της Αθήνας υπάρχει ένα κτίριο που μοιάζει με κάστρο γοτθικού ρυθμού;
Λοιπόν, εγώ δεν το γνώριζα για αρκετό καιρό. Βλέπετε, τα περισσότερα από τα κτίρια που το περιβάλλουν είναι μεγαλύτερα από αυτό και, αν δεν περάσεις από μπροστά του, πιθανότατα δεν θα το παρατηρούσες. Αλλά, αν το παρατηρήσεις, είναι πραγματικά ένα περίεργο θέαμα, σαν ένα κειμήλιο από μια άλλη εποχή στο κέντρο της τσιμεντένιας ζούγκλας. Ήμουν πολύ περίεργος να δω πώς θα φαινόταν το εσωτερικό του και επικοινώνησα με τη Σύλια, την ιδιοκτήτρια, για να ρίξω μια ματιά μέσα.
Η Σύλια με ενημέρωσε ότι ο τελευταίος ιδιοκτήτης ήταν ο θείος της και πως το κληρονόμησε από αυτόν. Το κτίριο εγκαταλείφθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’90 μετά από μια μεγάλη κλοπή – δεν έχει συντηρηθεί για αρκετά χρόνια και από τότε έχουν γίνει μερικές διαρρήξεις που είχαν σαν αποτέλεσμα να κλαπούν πολλά από τα εναπομείναντα έπιπλα. Οπότε, αυτή τη στιγμή, είναι σε κακή κατάσταση. Παρολαυτά, τράβηξα μερκές φωτογραφίες από τα πράγματα που είχαν απομείνει μέσα.
Το όνειρο της Σύλιας θα ήταν να μετατραπεί το κτίριο σε ένα δημόσιο πολιτιστικό κέντρο, να φιλοξενεί εργαστήρια, εκθέσεις και δημόσιες συγκεντρώσεις της κοινότητας. Σίγουρα είναι ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο, αλλά, όπως είδα τα δωμάτια, συμφωνώ ότι θα μπορούσε να είναι μια σπουδαία ιδέα. Η Σύλια είναι σε επαφή με αρκετά ιδρύματα, επειδή, φυσικά, ένα τέτοιο εγχείρημα χρειάζεται χρηματοδότηση. Ελπίζει, όμως, ότι το ενδιαφέρον για το σχέδιό της αυξάνεται και πως έχει ήδη σχηματιστεί ένας κύκλος φίλων και υποστηρικτών του σκοπού της, του «Κοινωνικού Πύργου» (του οποίου με έκανε να γίνω κι εγώ μέλος ☺).
Μέχρις στιγμής, έχουν φιλοξενηθεί μερικές εκδηλώσεις, κυρίως στον κήπο του σπιτιού, στις οποίες συμμετείχε ενεργά η τοπική κοινωνία. Πργματικά της εύχομαι όλα τα καλύτερα για αυτό της το εγχείρημα, προσωπικά πιστεύω ότι θα ήταν υπέροχο για αυτό το κτίριο να δει μια «δεύτερη ζωή» και να μπορέσει να γίνει ένας χώρος για τις δραστηριότητες της κοινότητας.
thx to Aggeliki for the translation!!
